Glimlach (Melle)
Door: Melle
Blijf op de hoogte en volg Melle
26 Augustus 2016 | Indonesië, Probolinggo
Een aantal jaren geleden hebben we besloten om deze weblog thematisch te maken; we willen geen verhalen van en toen, en toen, en toen. Maar dat valt nog niet mee. Soms hebben we inspiratie voor diverse verhalen en soms moeten we even zoeken. Zo ook vandaag, maar terwijl ik zit te typen bedenk ik twee zaken die het verhalen waard zijn.
Ten eerste de vriendelijkheid van de mensen. Echt iedereen is aardig en lacht als je ze tegen komt. Neem bijvoorbeeld gisteren. We liepen een stuk door de heuvels in de omgeving van Sukuh (http://tinyurl.com/jfnj4de) en mensen die vierhonderd meter van ons vandaan heuvel af aan het werk waren riepen “selamat pagi” en zwaaiden naar ons. Zou het komen doordat we opvallen of omdat ze gewoon aardig zijn?
Het zal wel een beetje van beide zijn. Want ten eerste lopen we, en daar zijn Indonesiers niet dol op: ze rijden met de auto, scooter of het openbare vervoer en alleen hele kleine stukjes worden gelopen. Verder is het hier niet super-toeristisch. Van alle bezoekers die de Borobudur bezoeken is bijvoorbeeld maar 1% niet Indonesisch. Dus we vallen erg op. Zo erg (en dat brengt me op het tweede thema) dat mensen om de haverklap met ons op de foto willen. Of ze maken verdekt foto’s van ons. Wij zijn voor hen een echte bezienswaardigheid. Nu laten we dat maar toe en lachen vriendelijk op de foto’s. Soms willen ze ons daarna niet meer loslaten. En de volgende dag wordt het weer eens bevestigd, we worden door de receptioniste gevraagd of we op de foto met haar mogen en natuurlijk is dat geen probleem maar dan willen wij ook zo’n foto. We gaan nog eens onderzoeken wat het nu precies is dat ze dit zo graag willen. Een van de verklaringen is dat het voor hun status verhogend is als ze dit op FaceBook zetten.
Maar de mensen zijn ook gemeend aardig. Of het nu in een restaurant is of de mini-supermarkt of Rudy onze eigen chauffeur, iedereen is vriendelijk, aardig en lacht de hele tijd. Dat maken we in Nederlands wel eens anders mee.
Vanuit Probolinggo, Cemoro Lawang (in de buurt van de Bromo)
Sampai bertemu lagi
Melle, Joke, Joyce, Astrid & Marie-Louise
Ten eerste de vriendelijkheid van de mensen. Echt iedereen is aardig en lacht als je ze tegen komt. Neem bijvoorbeeld gisteren. We liepen een stuk door de heuvels in de omgeving van Sukuh (http://tinyurl.com/jfnj4de) en mensen die vierhonderd meter van ons vandaan heuvel af aan het werk waren riepen “selamat pagi” en zwaaiden naar ons. Zou het komen doordat we opvallen of omdat ze gewoon aardig zijn?
Het zal wel een beetje van beide zijn. Want ten eerste lopen we, en daar zijn Indonesiers niet dol op: ze rijden met de auto, scooter of het openbare vervoer en alleen hele kleine stukjes worden gelopen. Verder is het hier niet super-toeristisch. Van alle bezoekers die de Borobudur bezoeken is bijvoorbeeld maar 1% niet Indonesisch. Dus we vallen erg op. Zo erg (en dat brengt me op het tweede thema) dat mensen om de haverklap met ons op de foto willen. Of ze maken verdekt foto’s van ons. Wij zijn voor hen een echte bezienswaardigheid. Nu laten we dat maar toe en lachen vriendelijk op de foto’s. Soms willen ze ons daarna niet meer loslaten. En de volgende dag wordt het weer eens bevestigd, we worden door de receptioniste gevraagd of we op de foto met haar mogen en natuurlijk is dat geen probleem maar dan willen wij ook zo’n foto. We gaan nog eens onderzoeken wat het nu precies is dat ze dit zo graag willen. Een van de verklaringen is dat het voor hun status verhogend is als ze dit op FaceBook zetten.
Maar de mensen zijn ook gemeend aardig. Of het nu in een restaurant is of de mini-supermarkt of Rudy onze eigen chauffeur, iedereen is vriendelijk, aardig en lacht de hele tijd. Dat maken we in Nederlands wel eens anders mee.
Vanuit Probolinggo, Cemoro Lawang (in de buurt van de Bromo)
Sampai bertemu lagi
Melle, Joke, Joyce, Astrid & Marie-Louise
-
26 Augustus 2016 - 16:04
Erik:
Toen wij on 201o over Java trokken werd mijn neefje aangezien voor 1 van de "helden" uit de Backstreet boys. Hordes schoolmeisjes overvielen hem. Moesten met hem op de foto, handtekeningen..... the works.
Bijzonder.
Overigens, met onze chuffeur/gids heb ik nog regelmatig contact.
-
26 Augustus 2016 - 16:57
Roeleven Th.:
Aan het wereldreiskwintet,
Mooie foto's ! prachtige ervaring in het land ? van de glimlach.
Aan een in Indonesie geboren collega van mij weet ik dat met name bij bezoek aan de
Borobudoer javanen graag met de witten op de foto willen omdat het "geluk" brengt.
(of dat echt zo is ??), maar indruk maakt het zeker.
Ank en ik wensen dat de rest van de vakantie nog zulke mooie indrukken zullen opleveren.
Groetjes An en Theo -
27 Augustus 2016 - 20:00
Pa:
Mensen zijn hier ook vriendelijk!! Mooie groeten uit Duitsland (Het lukt niet in het Duits op de I-pad vanwege de umlaub. Veel plezier verder. -
27 Augustus 2016 - 20:00
Pa:
Mensen zijn hier ook vriendelijk!! Mooie groeten uit Duitsland (Het lukt niet in het Duits op de I-pad vanwege de umlaub. Veel plezier verder. -
28 Augustus 2016 - 13:55
Rene:
Met veel plezier heb ik jullie verslagen gelezen. Op en top genieten en daar is de vakantie natuurlijk ook voor bedoeld.
Nog veel plezier met elkaar en ik wacht weer op het volgende verslag....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
