Unieke belevenis
Door: Marie-Louise
Blijf op de hoogte en volg Melle
03 Februari 2010 | Mexico, Izamal
Hier een verslag van de benjamin. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de opgraving Chichen Itza. Tijdens de rit naar de opgraving hebben we gesmokkeld en een stuk over de ' autopista' gereden. Na aankomst kwamen we er achter dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. Melle heeft een halve frappucino gedronken. Ja, jullie lezen het goed: Melle aan de koffie met melk.
Na dit opmerkelijke feit mijn eerste kennismaking met een grote opgraving in Mexico. Woorden kunnen deze ervaring niet beschrijven. Het enige wat ik kan zeggen is, pak je koffer en ga kijken.
Nadat we Chichen Itza uren lang hebben bekeken en ik natuurlijk ook de nodige aankopen heb gedaan, zijn we in een rap tempo naar Izamal gereden. Tot onze schrik waren we onze rondrit per koets vergeten. Maar we hebben het gehaald. De rondrit per koets had een hoog ' toeristgehalte', maar dit mocht de pret niet drukken.
Nu rest ons nog een rustig avondje in onze oase van rust. Ja, ons hotel is super. Achter een grote muur bevinden zich twaalf leuke huisjes en een mooie tuin. Het watervalletje kabbelt en de koffie ruikt goed. Joke en ik zijn nog bezige bijtjes. Joyce en Melle zijn nu al verslaafd aan hun hangmat. Dat belooft nog wat. Dit is het einde van het verslag van dag 3. Maar niet getreurd, er komen nog vele dagen.
Na dit opmerkelijke feit mijn eerste kennismaking met een grote opgraving in Mexico. Woorden kunnen deze ervaring niet beschrijven. Het enige wat ik kan zeggen is, pak je koffer en ga kijken.
Nadat we Chichen Itza uren lang hebben bekeken en ik natuurlijk ook de nodige aankopen heb gedaan, zijn we in een rap tempo naar Izamal gereden. Tot onze schrik waren we onze rondrit per koets vergeten. Maar we hebben het gehaald. De rondrit per koets had een hoog ' toeristgehalte', maar dit mocht de pret niet drukken.
Nu rest ons nog een rustig avondje in onze oase van rust. Ja, ons hotel is super. Achter een grote muur bevinden zich twaalf leuke huisjes en een mooie tuin. Het watervalletje kabbelt en de koffie ruikt goed. Joke en ik zijn nog bezige bijtjes. Joyce en Melle zijn nu al verslaafd aan hun hangmat. Dat belooft nog wat. Dit is het einde van het verslag van dag 3. Maar niet getreurd, er komen nog vele dagen.
-
03 Februari 2010 - 11:21
Ma :
die vaas vind ik wel erg mooi voor in de erker .goede reis verder.liefs ma -
03 Februari 2010 - 11:43
Pa:
Was de koffie te sterk Jan Melle, dat er melk bij moest of komt het dat je ouder wordt en een goed bakje koffie niet meer kunt verdragen?
Je kunt natuurlijk ook overgaan op thee.
Hier is het nog steeds koud. Iedere keer als we de sneeuw hebben geruimd komt er weer een paar cm. Jullie zien wel mooie dingen zie ik. Als ik de foto's bekijk kan ik nietvan stenen spreken maar van mooie oude bouwwerken. Geniet er maar van en verder veel plezier. Voor iedereen de groeten van de Pa van Jan Melle. -
03 Februari 2010 - 19:51
Astrid:
Heerlijk herkenbaar de foto's en verhalen. Overigens, Melle de suggestie van de thee is zo gek nog niet, kan je alvast wennen aan de nationale volksdrank van Turkije...
-
03 Februari 2010 - 20:29
Jan:
Ik zie 4 bekers koffie. Joyce ook aan de koffie?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
