Culinaire avonturen
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg Melle
21 Mei 2010 | Turkije, Artvin
De Turkse eetcultuur begint voor ons bij.. het ontbijtbuffet. De keuze bestaat uit witbrood waarvoor kersen-, abrikozenjam, honing en met enig geluk hazelnootpasta. Te hard gekookt ei, ondefinieerbaar vleesbeleg en (geiten) kaas. Vruchtensap meestal sinaasappelsap uit pak, thee en oploskoffie. Op zich best uitgebreid, we hebben wel minder meegemaakt.
De lunch is meestal warm zoals de donerkebab, kofte of Turkse pizza. Uiteraard is het ook mogelijk een sandwich of hamburger te bestellen. Bij dit laatste weet je tenminste zeker dat je rundvlees krijgt, of toch niet? Meestal is het met de Hoe en Wat uitzoeken of het een ander dier betreft. Uiteraard is het ook mogelijk geluid van het betreffende dier na te bootsen. Dit gehele ritueel herhaalt zich in de avond; al beginnen we nu gelukkig wel enkele gerechten op de kaart te herkennen. Het diner heeft minimaal zelfde keuze als lunch. De salades bestaan uit sla, komkommer, tomaat en dressing. Soms gevarieerd met geraspte worteltjes. Meer variatie zijn we nog niet echt tegengekomen, al kan dit komen door onze Turkse taalkennis.
Opvallend is dat de gerechten zeer snel op tafel staan, meestal binnen 15 minuten. Op een uitzondering na, het hotel in Trabzon heeft het voor elkaar gekregen om ons 1 uur op het eten te laten wachten. En het eten zelf? Dat was aangebrand dus helaas zonder eten naar bed.
De “wereldstad” Artvin heeft gelukkig al weer veel goed gemaakt. In een pas geopend restaurant hebben we heerlijk gegeten, het kan dus ook anders. Wat betreft de dranken is er de bekende frisdranken keuze, bier en soms zelfs wijn. De nationale drank is ayran, een soort karnemelk en een alcoholisch drankje raki.
De voorlopige conclusie over de Turkse keuken is ruim voldoende.
De lunch is meestal warm zoals de donerkebab, kofte of Turkse pizza. Uiteraard is het ook mogelijk een sandwich of hamburger te bestellen. Bij dit laatste weet je tenminste zeker dat je rundvlees krijgt, of toch niet? Meestal is het met de Hoe en Wat uitzoeken of het een ander dier betreft. Uiteraard is het ook mogelijk geluid van het betreffende dier na te bootsen. Dit gehele ritueel herhaalt zich in de avond; al beginnen we nu gelukkig wel enkele gerechten op de kaart te herkennen. Het diner heeft minimaal zelfde keuze als lunch. De salades bestaan uit sla, komkommer, tomaat en dressing. Soms gevarieerd met geraspte worteltjes. Meer variatie zijn we nog niet echt tegengekomen, al kan dit komen door onze Turkse taalkennis.
Opvallend is dat de gerechten zeer snel op tafel staan, meestal binnen 15 minuten. Op een uitzondering na, het hotel in Trabzon heeft het voor elkaar gekregen om ons 1 uur op het eten te laten wachten. En het eten zelf? Dat was aangebrand dus helaas zonder eten naar bed.
De “wereldstad” Artvin heeft gelukkig al weer veel goed gemaakt. In een pas geopend restaurant hebben we heerlijk gegeten, het kan dus ook anders. Wat betreft de dranken is er de bekende frisdranken keuze, bier en soms zelfs wijn. De nationale drank is ayran, een soort karnemelk en een alcoholisch drankje raki.
De voorlopige conclusie over de Turkse keuken is ruim voldoende.
-
21 Mei 2010 - 17:29
Rianne:
Dat is het mooie van een andere omgeving, iedere keer weer een verrassing hoe het eten zal zijn...
Ik vind trouwens wel dat Melle er een beetje vermoeid uitziet op de foto. Is het op stap zijn met de harem toch zwaarder dan verwacht ;-)? -
21 Mei 2010 - 18:52
Hallo Met,t.windas:
nu jullie hebben nu de
Turkse keuken op vele kanten kunnen proeven en zoek de beste maar uit.als de stemming maar goed is en jullie mooie dingen zien.hier is het warm en zitten we s,middags buiten verder alles oke groetjes tot de volgende keer. -
22 Mei 2010 - 19:45
Helga:
Zo te zien voldoende keuze en vitamines. Geniet ervan. Straks thuis weer de boterham of gaan jullie vanaf nu naar de Turk?
Groetjes Helga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
