Beloofd is beloofd...
Door: Melle
Blijf op de hoogte en volg Melle
10 Juli 2009 | Cuba, Camagüey
Hola!
Zoals beloofd de uitgebreide versie van het eerder geplaatste bericht, en nu met foto's!
Daar zijn we weer met een iets :-) langer bericht.
We zijn ondertussen bijna zes dagen op Cuba (wat gaat de tijd snel) en we hebben al veel gedaan, gezien en veel kilometers gemaakt. We gaan proberen in een notendop de afgelopen zes dagen samen te vatten. Ook proberen we wat foto's te plaatsen maar dat zie je vanzelf!
Vrijdag 3 juli komt Melle met een rammelbak van Cubana aan in Cuba. Na een half uur wachten op de tassen (maar nog gewoon roken bij de band!) kan ik eindelijk door naar de Douane. Voor mij geen probleem maar wat slepen ze hier wel allemaal niet mee naar toe; je ziet onder andere televisies voorbij komen!
In de aankomsthal kan ik de reisbegeleider niet vinden omdat ik natuurlijk van de andere kant af kom. En de dames hebben een uur vertraging, dus dat wordt wachten. Maar eindelijk komen ze door de deuren en zien ze mij ook. Dan wordt het wachten tot de groep compleet is. Dat duurt nog even. Maar dan gaan we toch op pad naar het hotel. Iedereen is gesloopt maar we moeten toch twee uur wachten op de sleutels en een broodje.
Zaterdags gaan we 's ochtends een wandeling maken die we beter over hadden kunnen slaan, stukje lopen, verhaaltje, kodakmoment en weer verder. In de middag gaan we een tocht maken met oude Amrikaanse auto's, bij ons staan ze in musea maar hier rijden ze volop, of je in een film bent beland . 's Avonds lekker gegeten in een Paladre (privé-restaurant), erg lekker.
Zondag gaan we lekker onze eigen gang en bezoeken we de oude stad (Habana Vieja), ook bezoeken we het rummuseum van Havana Club, wel leuk maar in sneltreinvaart. gelukkig sluiten we af met een Havana 7 anos!
In de avond zoeken we een restaurant uit in de gids wat een goede keus blijkt. Lekker eten (met kreeft) en een goede band met danspaar.
Maandag stappen we bus in om richting het westen te gaan. We rijden naar de Valle Vinales. Een erg mooie streek. Onderweg zien we veel mensen wanhopig op een lift wachten. Als toeristenbus hoeven we niemand mee te nemen, al zou je dat wel willen als je weet dat ze soms dagen wachten..
Twintig kilometer van Vinales verblijven we in een leuk bungalowpark waar we middag doorbrengen met mojito, zwemmen, opwarmen, mojito... het was erg gezellig aan het zwembad :-).
De volgende dag is een dag met veel dingen te doen. Melle gaat met het grootste gedeelte van de groep een wandeling maken door de Valle Vinales. Erg leuke tocht. De plaats stelt niet zoveel voor maar Joke en Joyce kunnen internetten en geld wisselen.
Aan het einde van de middag gaat Melle voor de eerste keer paardrijden, een tochtje die wordt onderbroken door een heuse stortbui. En nee, geen last van zadelpijn.
's Avonds worden we onthaald op een goed buffet met een band en er wordt gedanst (salsa natuurlijk!).
De volgende dag stappen we de bus voor een lange rit. Aan het einde van de dag komen we aan in (weer) een bungalowpark.
Weer een dag later (het is ondertussen donderdag 9 juli 2009) maakt Melle twee duiken in een ongerept stuk koraalrif, het doet een beetje denken aan Bonaire maar hier heb je een soort bergruggen onderwater waar je tussendoor zwemt, erg mooi en ongerept al zie je wel veel stormschade.
Na de lunch is het weer de bus in om naar Trinidad te rijden. We komen natuurlijk op het heetst van de dag aan dus een beetje rondgelopen, een erg mooie stad maar een grootste gedeelte heeft nog wel verfje nodig.
Vandaag is het al weer vrijdag en we zijn met een taxi naar de stad gereden om de stad te bekijken; 's ochtends is het qua warmte betreft nog te doen. Voor de lunch gaan we terug naar het hotel waarna we lekker het zwembad in plonzen.
Cuba is een mooi land, maar je ziet dat het arm is en dat er gewoon nergens geld voor is. Op straat wordt je aangesproken of je zeep hebt! Verder blijft het een vreemd gevoel dat overal waar je mee te maken hebt, het restaurant, de bar, de taxi, de diveshop een staatsbedrijf is. Eigenlijk is iedereen dus ambtenaar. Ze proberen om het niet zo te laten lijken, maar het is wel zo. Maar het is een mooi land en het is goed toeven aan het zwembad met een mojito of een cuba libre in 32 graden.
Tot later!
Zoals beloofd de uitgebreide versie van het eerder geplaatste bericht, en nu met foto's!
Daar zijn we weer met een iets :-) langer bericht.
We zijn ondertussen bijna zes dagen op Cuba (wat gaat de tijd snel) en we hebben al veel gedaan, gezien en veel kilometers gemaakt. We gaan proberen in een notendop de afgelopen zes dagen samen te vatten. Ook proberen we wat foto's te plaatsen maar dat zie je vanzelf!
Vrijdag 3 juli komt Melle met een rammelbak van Cubana aan in Cuba. Na een half uur wachten op de tassen (maar nog gewoon roken bij de band!) kan ik eindelijk door naar de Douane. Voor mij geen probleem maar wat slepen ze hier wel allemaal niet mee naar toe; je ziet onder andere televisies voorbij komen!
In de aankomsthal kan ik de reisbegeleider niet vinden omdat ik natuurlijk van de andere kant af kom. En de dames hebben een uur vertraging, dus dat wordt wachten. Maar eindelijk komen ze door de deuren en zien ze mij ook. Dan wordt het wachten tot de groep compleet is. Dat duurt nog even. Maar dan gaan we toch op pad naar het hotel. Iedereen is gesloopt maar we moeten toch twee uur wachten op de sleutels en een broodje.
Zaterdags gaan we 's ochtends een wandeling maken die we beter over hadden kunnen slaan, stukje lopen, verhaaltje, kodakmoment en weer verder. In de middag gaan we een tocht maken met oude Amrikaanse auto's, bij ons staan ze in musea maar hier rijden ze volop, of je in een film bent beland . 's Avonds lekker gegeten in een Paladre (privé-restaurant), erg lekker.
Zondag gaan we lekker onze eigen gang en bezoeken we de oude stad (Habana Vieja), ook bezoeken we het rummuseum van Havana Club, wel leuk maar in sneltreinvaart. gelukkig sluiten we af met een Havana 7 anos!
In de avond zoeken we een restaurant uit in de gids wat een goede keus blijkt. Lekker eten (met kreeft) en een goede band met danspaar.
Maandag stappen we bus in om richting het westen te gaan. We rijden naar de Valle Vinales. Een erg mooie streek. Onderweg zien we veel mensen wanhopig op een lift wachten. Als toeristenbus hoeven we niemand mee te nemen, al zou je dat wel willen als je weet dat ze soms dagen wachten..
Twintig kilometer van Vinales verblijven we in een leuk bungalowpark waar we middag doorbrengen met mojito, zwemmen, opwarmen, mojito... het was erg gezellig aan het zwembad :-).
De volgende dag is een dag met veel dingen te doen. Melle gaat met het grootste gedeelte van de groep een wandeling maken door de Valle Vinales. Erg leuke tocht. De plaats stelt niet zoveel voor maar Joke en Joyce kunnen internetten en geld wisselen.
Aan het einde van de middag gaat Melle voor de eerste keer paardrijden, een tochtje die wordt onderbroken door een heuse stortbui. En nee, geen last van zadelpijn.
's Avonds worden we onthaald op een goed buffet met een band en er wordt gedanst (salsa natuurlijk!).
De volgende dag stappen we de bus voor een lange rit. Aan het einde van de dag komen we aan in (weer) een bungalowpark.
Weer een dag later (het is ondertussen donderdag 9 juli 2009) maakt Melle twee duiken in een ongerept stuk koraalrif, het doet een beetje denken aan Bonaire maar hier heb je een soort bergruggen onderwater waar je tussendoor zwemt, erg mooi en ongerept al zie je wel veel stormschade.
Na de lunch is het weer de bus in om naar Trinidad te rijden. We komen natuurlijk op het heetst van de dag aan dus een beetje rondgelopen, een erg mooie stad maar een grootste gedeelte heeft nog wel verfje nodig.
Vandaag is het al weer vrijdag en we zijn met een taxi naar de stad gereden om de stad te bekijken; 's ochtends is het qua warmte betreft nog te doen. Voor de lunch gaan we terug naar het hotel waarna we lekker het zwembad in plonzen.
Cuba is een mooi land, maar je ziet dat het arm is en dat er gewoon nergens geld voor is. Op straat wordt je aangesproken of je zeep hebt! Verder blijft het een vreemd gevoel dat overal waar je mee te maken hebt, het restaurant, de bar, de taxi, de diveshop een staatsbedrijf is. Eigenlijk is iedereen dus ambtenaar. Ze proberen om het niet zo te laten lijken, maar het is wel zo. Maar het is een mooi land en het is goed toeven aan het zwembad met een mojito of een cuba libre in 32 graden.
Tot later!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
